- icâbet
- (A.)[ ﺖﺑﺎﺝا ]1. kabul edilme.2. uyma.♦ icâbet etmek uymak, muvafakat etmek.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
icâbet
Look at other dictionaries:
icabet — is., Ar. icābet 1) Bir çağrıyı yerine getirme, bir çağrıya gitme 2) Bir buyruk veya isteğe uyma, kabul etme, razı olma Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller icabet etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
icabet etmek — 1) çağrı üzerine gitmek 2) bir buyruğa, bir isteğe uygun olarak davranmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
davete icabet etmek — çağrılı olduğu yere gitmek Fakat kâbus içinde bunalmış bir kimse gibi bir türlü bu davete icabet edemez. Y. K. Karaosmanoğlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
MÜCİB — İcabet eden. Cevap veren. Sebeb kabul eden. * İstenileni kabul eden, duâya cevap veren (Allah C.C.). (Bak: Dua … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
davet — is., Ar. daˁvet 1) Çağrı, çağırma 2) Yemekli toplantı Nevin in her aklına estikçe yaptığı davetlerden biriydi. P. Safa Birleşik Sözler davetname Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller davet etmek davete icabet etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
MUCÎB — (Cevab. dan) İcabet eden, uyan. Kendisinden istenilen iş ve suali cevaplandıran … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜSTECAB — Hoş görülen. * İstediği kabul edilen. İcâbet olunmu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TELBİYE — Lebbeyk (Yâni: Emredersiniz, ben emrinize hazırım) demek. İcabet etmek. (Bak: Lebbeyk … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İNSAT — (İnsiyat) Susup dinleme, susma. * Gizlenerek gitme. * İnfial vezninde, nidâ eden kimseye icabet etme. * Beli bükülenin beli doğrulması. * Meşhur olma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
